Birleşmek, birlik olmak, birlikte gülmek birlikte ağlamak ne güzel… Yaşamadık mı? En güzelini yaşadık, gözyaşlarıyla sarıldık. Sarılarak dans ettik… Trabzon olduk… Trabzonspor olduk…
Bu şampiyonluk çok şey gösterdi, nasıl mutlu olabileceğimizi gösterdi. Bordo’ya Mavi’ye duyulan sevdanın nelerin önüne geçebileceğini gösterdi… Birlik olunca neleri aşabileceğimizi gösterdi…
Dünya çok kötü dönemlerden geçiyor, iki yıl önce hayatımıza giren pandemi ile birbirimizden ayrıldık, el sıkışmayı, sarılmayı unuttuk, ardından yanı başımızda savaşlar… Ne üzüntüler yaşadık ne çok canımız sıkıldı.
Herkesin bir umut ışığı beklediği sırada geldi bu şampiyonluk ve örnek olduk dünyaya. Sarıldık, ağladık, dans ettik, güldük, bağırdık, koştuk ama hiç kötü bir şey yaşamadık…
Çok şükür değil mi?
Çok şükür ki… Hiçbirimizin mutluluğu başkasına yas olmadı ve bunun ötesinde öyle bir birlik koyduk ki hiçbir ayrım yapmadan öyle kavuştuk ki birbirimize Trabzonsporlu olmayan biri bile sarılmak istedi, mutlu oldu, o da bu sevincin içinde bulunmak, biraz olsun gülmek istedi. Öyle güzel eğlendik ki kadını, erkeği, çocuğu dünya duydu, dünya gördü ve saygı duydu…
Bu saygıyı hiç kaybetmeyelim, ben Trabzonlu gazeteci bir gencim ve Trabzon’un dostluğunu asilliğini dinleyerek büyüdüm, bu şehir her gün örnek olsun ve bende buna yakından tanık olmaya devam edeyim isterim, Trabzonspor hep var olsun, kutlu olsun, nice şampiyonluklar görsün kalemim yettiğince yazayım isterim… Trabzonlu olan olmayan, Trabzon’da yaşayan yaşamayan Trabzonspor’u tutan tutmayan fakat futbolun birleştirici gücüne inanan herkes için yeniden bir kanıttı 30 Nisan 2022
Savaşlar olmasın, hastalıklar olmasın, bütün dünya buna inansın, hayat bayram olsun… Dünya tıpkı 30 Nisan’da Trabzon’da yaşandığı gibi bayram yeri olsun…
