Evet,
Yine zor bir akşam..
Öyle ki,
Maalesef insanın içini acıtan bir akşam..
Üstelik, kendi sahası olmayan, emanet bir stadyumda maçlarını oynamak zorunda kalan, Hatayspor’u yenememekle alakalı değil üzüntümün asıl nedeni(?)..
Şenol hocam diyorum, meğer enkazında enkazını devralmış..
Adeta içi boşaltılmış bir takımı izlemek beni üzdü..
Maçlar alınır, alınmaz...
Bunlar işin doğasında var..
Bu akşam, Trabzonspor’un büyüklüğünü unutmuş sıradan bir takım hüviyetine bürünmüş hali, tüm psikolojimi yerle bir etti desem yeridir.
Kendi kendime “ aman Allah’ım ‘ dedim!..
Bir camiaya dışardan birini tutsan, istediğin kötülüğü yap desen, inanın bana ‘ Abdullah Avcı ‘ kadar kötülük yapamazdı..
Ligimizden sezon sonu düşmeye namzet ekiplerinden Hatayspor bile bir oyun aklıyla Trabzonspor’dan daha derli toplu bir mücadele verirken, Şenol hocamın saha kenarındaki çaresizliği beni benden alan en acı izlerdi, boş gözlerle kahroluşuma şahit olan bu akşama dair..
Anlaşılan o ki; ilk devre sonuna kadar daha çok yanacak içimiz..
Sahi..
Her şeyi geçtim, yaz boyunca bu takıma ne yapmışlar, böyle sıradanlaştırmak adına..
Macar yaylarında oksijen yerine ne vermişler bu takıma(?)
Ne desek kime neyi şikayet etsek boş..
Öyle ki;
Bu akşam tüm oyuncular Hatayspor karşısında hata yapmaya koşar gibiydiler..
Ayağına her top alan oyuncumuz, tüm yanlışları yapma becerisinde birbirleriyle adeta yarıştılar..
Uğurcan olmasa, ligin dibindeki bu Hatayspor Trabzonspor’a fark atacaktı..
Banza, baktı olmuyor geriye ( sayısını tutmaktan yoruldum ) kaç kere geldi de, top almaya gayret etti..
Bu kısır döngünün içinde yine şık bir gole imza attı, böyle sönük bir kadroda ışıldayan tek bir yıldız gibi..
Sezon başı yanlış kadro seçimi ve eksik kondisyon sonrası, takım az biraz çalışmaya başladı, bu sefer sakatlıklar baş göstermeye başladı..
Son tahlilde, daha Şenol Güneş hocamın gelişinin sevincine bile gark olamayan bir ruh halimle, ancak bunlar dökülüverdi kalemimden..
Teselli olur mu bilmem, yine yenilmedi Trabzonspor..
Yapılan onca hatanın ( geçmiş menşeili ) içinde, en azından Hatay’da , mağlubiyet gibi bir hataya düşmedi; büyük Trabzonspor..
Yazımı, bana ait olan özlü bir sözümle sonlandırıyorum..
“ Sürekli aynı hatayı tekrarlamanız, yeni doğrular bulmanızı engeller “..
Hasan Akbaş