Eskişehirspor'un iki taraftar grubu arasında bir müddettir sanal ortamda devam eden atışma ve sataşmalar, sonunda can aldı...
İki grup karşı karşıya geldi. Bıçaklar ve silahlar konuştu ve sonuç ölüm !!! Bir gencin hayatına mal olacaksa, maçının da canı cehenneme, takımının da canı cehenneme, böyle sevginin de canı cehenneme !!! Aynı şehrin, aynı renklerin ve aynı tribünlerin çocukları birbirlerini öldürdüler!!! Bir genç öldü !!! Bence insanlık öldü !!!
Geçen sezon boyunca, İstanbul ve Trabzon’da ki renktaşlarımız arasında yaşanan gerginlik herkesin malumu… Bir sene boyunca mekik dokudum, renktaşlarım, kardeşlerim ve dostlarım arasında… Bunun tek sebebi vardı, işte şu Eskişehir’de yaşananın bir benzeri yaşanmasın istedim… Benim bu iyi niyetli çabalarıma, herkese şirinlik yapıyor diye burun kıvıranlar oldu… Varsın öyle düşünenler öyle düşünmeye devam etsinler…
Bir tane kardeşimin canı yanacağına, bir tane hemşerimin burnu kanayacağına, bir tane dostumun kanı akacağına ben böyle bilinmeye razıyım… Bir kere daha söylüyorum, bir kere daha uyarıyorum ve bir kere daha Allah rızası için hatırlatıyorum… Dost ve kardeş olması gerekenlerin kavgasında kazanan olmaz… Bir tane çocuğumuzun canına mal olacaksa, tüm lig iptal edilsin daha iyi… Tamam, biz de tribüncülük yapıyoruz yıllardır… Yerine göre sertlikler de olur… Lakin bunu kan davasına çevirmek, intikam hesapları yapmak, hele de söz konusu kitle olunca hiç ummadığınız sonuçlar doğurur… Ve ortaya çıkan bu tablonun altından kimse kalkamaz…
Herkes affetse, vicdanlar sizi affetmez… Çok sevdiğim ve değer verdiğim ağabeylerimin, “ Karışma bu işlere arada kalırsın” uyarılarına rağmen, bir tane kardeşimin canına bir şey gelmesinden ise arada kalmaya razıyım… O Eskişehirli gencin canını alanların hem dünyada hem ahrette işleri yaş… Gencecik bir beden toprağa girmiş…
Anasının ciğeri yanmış, babasının direği yıkılmış, evinin ocağı sönmüş… Yazık değil mi? Değer mi he değer mi !!! Herkes aklını başına alsın ve bir kere daha vicdanı ile düşünsün…
Hiçbir ego, hiçbir kibir, hiçbir gerekçe, bir cana kıymaya gerekçe olamaz… Bu dünyanın bir de ötesi var unutmasın kimse!!! Kardeşler, dostlar ve hemşeriler arasında kavga olmaz, olmamalı, olamaz… Kimin haklı olduğu, kimin haksız olduğu ile ilgilenmiyorum… Sözkonusu insan ise, hiçbir gerekçenin anlamı kalmaz… Çünkü ölüm tüm renkleri ve gerekçeleri siler ve geriye sadece siyah ve acı kalır… Ben bir kere daha hatırlatayım da, sonra demedi demeyin !!!
İki grup karşı karşıya geldi. Bıçaklar ve silahlar konuştu ve sonuç ölüm !!! Bir gencin hayatına mal olacaksa, maçının da canı cehenneme, takımının da canı cehenneme, böyle sevginin de canı cehenneme !!! Aynı şehrin, aynı renklerin ve aynı tribünlerin çocukları birbirlerini öldürdüler!!! Bir genç öldü !!! Bence insanlık öldü !!!
Geçen sezon boyunca, İstanbul ve Trabzon’da ki renktaşlarımız arasında yaşanan gerginlik herkesin malumu… Bir sene boyunca mekik dokudum, renktaşlarım, kardeşlerim ve dostlarım arasında… Bunun tek sebebi vardı, işte şu Eskişehir’de yaşananın bir benzeri yaşanmasın istedim… Benim bu iyi niyetli çabalarıma, herkese şirinlik yapıyor diye burun kıvıranlar oldu… Varsın öyle düşünenler öyle düşünmeye devam etsinler…
Bir tane kardeşimin canı yanacağına, bir tane hemşerimin burnu kanayacağına, bir tane dostumun kanı akacağına ben böyle bilinmeye razıyım… Bir kere daha söylüyorum, bir kere daha uyarıyorum ve bir kere daha Allah rızası için hatırlatıyorum… Dost ve kardeş olması gerekenlerin kavgasında kazanan olmaz… Bir tane çocuğumuzun canına mal olacaksa, tüm lig iptal edilsin daha iyi… Tamam, biz de tribüncülük yapıyoruz yıllardır… Yerine göre sertlikler de olur… Lakin bunu kan davasına çevirmek, intikam hesapları yapmak, hele de söz konusu kitle olunca hiç ummadığınız sonuçlar doğurur… Ve ortaya çıkan bu tablonun altından kimse kalkamaz…
Herkes affetse, vicdanlar sizi affetmez… Çok sevdiğim ve değer verdiğim ağabeylerimin, “ Karışma bu işlere arada kalırsın” uyarılarına rağmen, bir tane kardeşimin canına bir şey gelmesinden ise arada kalmaya razıyım… O Eskişehirli gencin canını alanların hem dünyada hem ahrette işleri yaş… Gencecik bir beden toprağa girmiş…
Anasının ciğeri yanmış, babasının direği yıkılmış, evinin ocağı sönmüş… Yazık değil mi? Değer mi he değer mi !!! Herkes aklını başına alsın ve bir kere daha vicdanı ile düşünsün…
Hiçbir ego, hiçbir kibir, hiçbir gerekçe, bir cana kıymaya gerekçe olamaz… Bu dünyanın bir de ötesi var unutmasın kimse!!! Kardeşler, dostlar ve hemşeriler arasında kavga olmaz, olmamalı, olamaz… Kimin haklı olduğu, kimin haksız olduğu ile ilgilenmiyorum… Sözkonusu insan ise, hiçbir gerekçenin anlamı kalmaz… Çünkü ölüm tüm renkleri ve gerekçeleri siler ve geriye sadece siyah ve acı kalır… Ben bir kere daha hatırlatayım da, sonra demedi demeyin !!!
