Dile kolay yüzyıllık bir çınar…
Tribünleri ile tüm Türkiye’nin hasta olduğu bir camia..
Süper Lig takımları üç beş bin kişilik boş tribünlere maç yaparken, 2. Lig Kırmızı grup maçında 20 bin kişiye oynayan bir takımdan bahsediyoruz.
En son Alanyaspor maçında 20 bin kişi öyle coşkulu bir tribün yaptı ki, emin olun ne Fenerbahçe ne Galatasaray böyle coşkulu bir tribün görmemiştir.
Ama ne fayda…
Tribünde sinelerini döven, hançerelerini yırtan Ankara çocukları ne yaparsa yapsın, sahadaki takımın çapı ortada…
Para yok, pul yok, sahibi yok, kimsesi yok…
Bu takımın bir taraftarı bir de Allah’ı var…
Bir ülke düşünün ve bu ülkenin bir başkenti olduğunu düşünün…
Ve o ülkenin başkent takımının protokol tribünü her zaman dolu lakin ev sahibi olan başkent takımı için değil her zaman misafir takım için dolu…
Anadolu’nun hangi şehrine gitseniz, şeref tribünü siyasiler ve bürokratlar ile ağzına kadar doludur. Lakin iş Ankara’ya gelince, gidin protokol tribüne bakın bir tane Ankara Milletvekili göremezsiniz… Seçimden seçime atkı ile poz vermek yeter… Nasılsa Ankara’dan milletvekili seçilmek için fazlasını yapmaya gerek yoktur…
Adam Ankara Milletvekilidir, adam Ankara’dan Bakan’dır ama Ankaragücü maç oynarken, Mersin’i, Hatay’ı ya da Konya’yı desteklemek için protokolde yerini alır…
Yazmak istediğim o kadar çok şey var ki, üzüntüden elim varmıyor artık…
Ne hale getirdiniz be koca Ankaragücü’nü…
Ne yapsın taraftar, bir tek sahaya girip kendi oynamadığı kaldı onu da mı yapsın?
Bir ülkenin başkentinin tek takımı, tek markası, tek camiası ne hale getirildi ve herkes manda trene bakar gibi izliyor…
Ha bir de şunu duyarsınız Ankara’nın beyaz süslü tiplerinden; “Ama Ankaragücü taraftarı da çok pis yaaaa” La siz, sütlü kurabiyelerinizi yiyip İstanbul takımlarını desteklerken, deplasman yollarındaki bu çocuklara da çamurlara düşüp pislenmek kaldı !!!
Çok doluyum, çok öfkeliyim ve çok üzgünüm, bu nedenle satırlarım da duygularım gibi darmadığın farkındayım…
Alanyaspor ile Alanya’da oynanacak maç öncesi memleketteki oğlum ile konuştum “ Heyecandan uyuyamıyorum baba, yarın Ankaragücü’nün yarı final maçı var” dedi…
Ben de oğlum da Trabzonluyuz ve fanatik Trabzonspor taraftarıyız…
Benim Trabzonsporlu oğlum, Ankargücü sevgisi sebebiyle heyecandan, “Maç gecesi uyuyamadım” diyor….
Siz Ankara’nın sahibi beyaz süslü Türkler, siz o gün uyuyabildiniz mi?
Hiç mi zorunuza gitmiyor be arkadaş?
Hiç mi ar, hayâ etmiyorsunuz?
Hiç mi üzülmüyor musunuz?
Hiç mi gururunuza dokunmuyor?
Yediniz ya la bir siyaset uğruna koca Ankaragücü’nü…
Ama emin olun, bu takım küllerinden doğar…
Ve bir gün bu isyan dalgası sizi yutar…
