Gaziantep-Bursa, İstanbul BB-Eskişehir ve Elazığ-Antalya maçlarını heyecan ve korkuyla takip ettim. Ne yalan söyleyeyim, gönlüm Bursa, Eskişehir ve Antalya’dan yanaydı. Bu sene Trabzonspor şampiyonluk değil, küme düşmeme mücadelesi veriyor çünkü. Gaziantep, Belediye ve Elazığ kaybetmeliydi ki, olası bir Mersin yenilgisinde dibe yerleşmeyelim…

Bize bu korkuyu yaşatanlar… En büyük keyfimizi, futbolumuzu elimizden alanlar, yaşama sevincimizin içine edenler… Sahi mutlu musunuz?

Siz, Nevzat Şakar, sezon başında, kadromuz “yederli” derken, kümede kalmak için yeterliliği mi kast etmiştiniz?

Siz, Sadri Şener, kulübü bunca borca soktuktan, gelirlerimizi heba ettikten, hayallerimizi yıktıktan sonra, kafanızı yastığa koyduğunuzda rahat uyuyabiliyor musunuz?

Siz, diğer yöneticiler, göreve ne için talip oldunuz? Bu trajediye onay verecek figüranlar olmak için mi?

Yazıklar olsun! Oturduğunuz şerefli koltukların hakkını madem veremediniz, bırakıp gitmek için takımın küme düşmesini mi beklemektesiniz? İçinizde azıcık Trabzonspor sevgisi kaldıysa, daha ne duruyorsunuz?